Snel fietsen (Rapid clycling)

Kijk, dat Erik gek is op fietsen weet iedereen wel die hem kent. Hij heeft heel wat kilometers gemaakt op z'n mountainbike met een vriend rond Nederland. Langs de grenzen van NL fietsen in de hoop uit de situatie van de depressie te geraken en toch ook af en toe proberen te genieten.

Voordat we zover waren dat er een bipolaire stoornis was vastgesteld hebben we een jaar verknoeid met verkeerde hulp. 

Toen Erik aanvoelde dat de depressie weer in alle hevigheid terugkwam begin 2018 wist ik allang dat het er weer aan zat te komen. Dat gevoel kwam bij mij al in de zomer van 2017....op de één of andere manier ziet of voelt de partner het eerder aankomen. (dit was namelijk niet de eerste keer dat we te maken kregen depressie) Het is gewoon zo dat ze het wel voelen maar ze willen dat gevoel niet toelaten en gaan in de vechtmodus tegen de depressie totdat het niet meer gaat en ze in een diep gat vallen. Dat 'vallen' gebeurde bij Erik op 23 maart 2018. We mochten die dag de verjaardag vieren van onze dochter die 16 werd die dag. Op dezelfde dag vertelde Erik aan onze familie dat hij weer bij huis zou blijven voor een aantal weken omdat hij niet meer kon. Leeg, op, over en uit. Dat het uiteindelijk een volledig jaar werd dat hij niet meer zou werken wisten we op dat moment niet. 

Nadat Erik een jaar lang verkeerde hulp heeft gehad kwamen we bij een psychiater die vaststelde dat Erik een bipolaire stoornis type 2 had. Type 2 staat ervoor dat je in een manie geen hele rare dingen gaat doen die bij type 1 wel kunnen gebeuren, bijvoorbeeld 's nachts de heg gaan knippen omdat dat nu eenmaal beter zou zijn voor de heg.... zomaar een voorbeeld. 

Na jarenlang gebruik van antidepressiva is er bij Erik een chronische depressie ontstaan. Dit is bijzonder en komt niet vaak voor. Vanaf maart 2018 kreeg Erik steeds meer antidepressiva voorgeschreven tot hij op een moment op een punt kwam waarop ik ook zei:  'waar eindigt dit', hoelang kunnen ze nog doorgaan met verhogen, ik ben geen dokter maar weet wel dat de dosering waar Erik op zat toch wel echt heel hoog was. In april/mei 2019 kwam zijn behandelaar er achter dat dit niet de oplossing was voor Erik. De psychiater stelde al snel de diagnose 'bipolaire stoornis type2'. Ze begon ook direct met het afbouwen van antidepressiva omdat dit juist averechts kan werken bij een bipolaire stoornis. Voor ons gevoel begonnen we weer helemaal overnieuw en we waren al zo moe en lamgeslagen op dat moment. Daar kwam ook nog eens bij dat ik heel boos en gefrustreerd was om het weggegooide jaar waardoor voor mijn gevoel Erik dieper weggezakt was dan dat nodig geweest was. Ik ben niet vaak boos maar kom niet aan mijn partner of kinderen.....

Doordat onze psychiater steeds in overleg stond met een psychiater van het UCP Groningen (Universitair Centrum Psychiatrie) werd er een traject ingezet met medicatie om de golfbeweging te stoppen. We werden ook in Groningen ontvangen waar een psychiater ons haarfijn en in Jip en Janneke taal uitlegde wat er nu eigenlijk gebeurd was. 

Door de hoeveelheid antidepressiva was Erik in 'Rapid Cycling' terecht gekomen. De dalen werden dieper en de hoogtepunten bleven gelijk maar het volgde de elkaar razendsnel op en een 'normaal' mens kan die snelheid niet volgen en hobbelt er maar wat achteraan, wat ik dus braaf deed. Door de lithium kreeg Erik al snel wat meer rust in z'n hoofd waardoor de diepe angst, die er toch vaak was in slechte dagen, wat naar de achtergrond verdween. Met andere medicatie zou de depressie ook minder moeten worden totdat je op de middenlijn uitkomt waar een ieder het liefst zou zitten... helaas blijft Erik onder de streep 'hangen' in een depressie. Daarom is er nu besloten om te beginnen met een ECT traject omdat alle combinaties met medicijnen wel zo ongeveer zijn uitgeprobeerd.

Zoals altijd gaan we er nu ook weer voor en gaat aanstaande vrijdag de eerste ECT behandeling plaatsvinden...

En wat heeft de buitenwereld gezien?? het topje van de ijsberg. Depressie is nog altijd een hele eenzame strijd want het is zo onzichtbaar en daardoor ook ongrijpbaar.

Als je dan ook nog altijd (nou ja bijna) een lach op je gezicht weet te toveren als bipolair persoon ben je voor de ander een topper maar maak je het jezelf soms heel moeilijk want 'Heb je het gezien??? Erik lacht' dus het zal wel weer beter gaan....toch??